Week 3

Dag allemaal, 

De derde week zit er al bijna weer op. Ik heb op dit moment heel erg het gevoel alsof wij er al weken zijn en wij hier echt geaccepteerd worden. De mensen op het compound zijn zo leuk en aardig en willen ons met alles helpen. Onderling gaat het nog steeds erg goed tussen Mariëlle, Martine en mij. Vandaag gaan wij weer een uitstapje doen; naar Kericho en naar de theeplantages daarin de buurt. 

Het is afgelopen week een rustige week op het compound voor mij geweest. Wij hebben de kinderen veel gezien en hebben donderdagavond ook besloten om een nieuwe planning te maken zodat wij de kinderen meer 1 op 1 gaan zien. Dit betekend dat wij de kinderen meer persoonlijke aandacht kunnen gaan geven, en hebben ook gekeken wie welk kind meeneemt voor welke therapie. Er zijn namelijk kinderen die op beweegniveau veel moeten leren, maar ook kinderen die op cognitief niveau weer meer kunnen leren. Martine gaat vooral bezig met de fijne motoriek en met dimmen. Mariëlle gaat voornamelijk met de cognitie aan de gang en ik ga vooral kijken naar de kinderen met loopproblemen en naar de rompstabiliteit van de kinderen. Ik heb mega veel zin om hier vanaf maandag mee bezig te gaan. Ik ben van plan om ook alles op te gaan schrijven zodat ik hopelijk ook echt de voortgang van de kinderen kan gaan zien. 

Vorige week zaterdag zijn wij voor het eerst naar Sondu met de pikipiki geweest. Het was een hele belevenis en ook wel fijn om even van het compound af te zijn geweest. Wij hadden er een heerlijke watermeloen gehaald. ‘S avonds hebben wij voor het eerst de kinderen naar bed gebracht. De meiden hebben samen een slaapzaal en de jongens hebben ook samen een slaapzaal. Het was echt zo ontroerend om de kinderen in bed te stoppen en ik was ook wel een beetje verdrietig toen ik terug kwam. De kinderen waren zo blij en enthousiast dat wij ze in bed kwamen stoppen. Het was zo fijn om ze een beetje extra aandacht en liefde te geven. Wij hebben gezongen met ze en ik ben iedereen langs gegaan om ze slaaplekker te wensen. Uiteindelijk kwam ik bij een meisje te staan die  zomaar zei; Bente, I love you. Thank you. Ik vond het zo ontzettend lief en zielig tegelijkertijd. Ik heb mij vanaf dat moment ook echt voorgenomen om een paar keer per week de kinderen sowieso in bed te stoppen. 

Zondag was echt een mega rustige dag. Eerst heb ik heerlijk uitgeslapen. Martine was naar de kerk en Mariëlle was iemand die zonnepanelen komt aanleggen aan het rondleiden op het terrein. Ik was dus alleen thuis en heb heerlijk in de zon gelegen. ‘S middags toen Mariëlle klaar was zijn wij nog even naar het marktje geweest en hebben daar eten gehaald. ‘S avonds zijn Martine en ik weer naar de kinderen geweest om ze naar bed te brengen! 

Maandag was Mariëlle weer bij de tandarts en waren Martine en ik alleen. ‘S morgens zijn wij bezig geweest met ons therapieprogamma. Na de kleine pauze gingen wij naar Farida toe want die ligt al sinds dat wij er zijn met een gebroken been op bed. Wij zagen eigelijk al vrij snel dat het gips enorm los zat. Wij hebben de foto van de x-ray opgevraagd en zijn naar de fysiotherapeut gegaan. Die heeft haar been vervolgens opnieuw gegipst. Het fijne was dat ze eigelijk nog minimaal 3 weken op bed zou moeten liggen. Doordat ze maandag het nieuwe gips heeft gekregen mocht ze gelijk weer alles doen. Hier was ik achteraf echt mega blij om! Na de lunch hebben wij in de klas met de kinderen gedanst en gezongen. Het is echt leuk want ze kennen echt allemaal liedjes van K3, die ze ook gewoon kunnen meezingen. ‘S avonds hebben Martine en ik de kinderen weer op bed gelegd en daarna hebben wij samen met de jongens van de vocational school uno gespeeld. Dit zowel voor ons zelf als voor de jongens leuk om te doen. 

Dinsdag hebben wij een groepsfoto met iedereen buiten gemaakt. Het was een heel gedoe om dit voor elkaar te krijgen, maar het is gelukt. Er zijn maar 5 of 6 kinderen die zichzelf kunnen verplaatsen de rest hebben wij zelf samen met Rachel (de juf) allemaal naar buiten moeten tillen. Verder was ik dinsdag echt enorm moe, en heb ik ook echt even geslapen in de middagpauze. ‘S middags zijn wij nog bezig geweest met de kinderen en ‘s avonds ben ik vroeg naar bed gegaan. 

Woensdag was het as-woensdag. Hier op het compound deden ze er fanatiek aan mee. Wij kwamen de klas binnen en bijna ieder kind had een kruisje op zijn voorhoofd. Wij vroegen ons af wat dit was en voor wij het wisten hadden wij zelf ook een kruisje op ons hoofd. Daarna zijn wij met Ashley opnieuw naar de workshop gegaan want het opmeten was verkeerd gegaan. De maten zijn dus opnieuw opgemeten en hopelijk gaat het deze keer goed! In onze pauze zijn wij naar de meiden van de vocational school gegaan wij hebben gekeken naar het handwerk waar zij mee bezig waren en hebben even met deze meiden gekletst. Daarna hebben wij nog therapie met onze kinderen gedaan. Na het avondeten hebben wij weer uno gespeeld. Dit keer met de meiden van de vocational school. Het is echt grappig om het verschil tussen de meiden en de jongens te zien. De jongens waren echt mega fanatiek en houden helemaal een stand bij en de meiden vonden het vooral mega gezellig dat wij er waren. Tijdens het potje uno begon het mega hard te regenen en te onweren. Wij hebben toen met de meiden gezongen en gedanst! 

Donderdag was een lekkere rustige dag. Martine was vandaag bij de ergotherapeut. Mariëlle en ik gaven de kinderen therapie. Wij hebben eerst buiten een spel gedaan met twee kinderen die kunnen lopen. Het was erg leuk om dit juist met deze twee kinderen te doen zodat wij tussendoor ook een beetje konden rennen ect. Verder zijn wij vandaag bezig geweest met ons therapieprogamma en heeft Martine ons in de middag hier nog mee geholpen. De stroom was deze week al meerdere keren uitgevallen waardoor wij moesten koken op het terrein. Ook vandaag was dat weer het geval. Donderdagavond hadden wij de kinderen ook weer in bed gelegd. Wij waren een beetje laat en de meeste kinderen sliepen hierdoor al, maar juist dit was ook wel een keer leuk om te zien. Het blijft nog steeds leuk om dit te mogen en kunnen doen. 

Gisteren (Vrijdag) zijn wij begonnen om een nieuwe planning te maken. Hier zijn wij eigelijk de hele morgen druk mee geweest. Ook hebben wij besloten om op woensdagmiddag groepsactiviteiten te gaan doen. Wij gaan aankomende week een jongensmiddag en een meidenmiddag organiseren. Met de meiden doen wij een make-upje, maskertje ect en met de jongens gaan wij een echte piratenmiddag mee hebben. Gistermiddag hebben wij voor het eerst sign language gegeven in de klas. Was erg leuk om te doen en ook om te zien dat sommige kinderen die eigelijk niet kunnen reageren, hier wel op reageren! Gisteravond hebben wij de kinderen weer in bed gestopt. Gisteravond hebben wij local food gegeten. Hierdoor heb ik enorm last van mijn buik gehad. Het stomme is dat er ‘s avonds heel vaak geen stroom is en wij dus niet kunnen koken. Wij hebben deze week al een paar keer noodles gegeten daarom ‘s avonds, maar dat kwam ons nu echt onze neus uit. Daarom hebben wij hier wat eten op het marktje gehaald. Wat achteraf voor mij in ieder geval niet zo handig was. Het eten blijft hier voor mij nog wel echt een ding. Vooral als de stroom uitvalt vind ik het lastig om te bedenken wat wij kunnen eten. Gelukkig mogen wij wel altijd koken in de keuken op het compound!

Volgende week staat er weer een leuke week op het progamma. Wij beginnen met ons nieuwe progamma en gaan de kinderen één op één behandelen. Daarnaast mogen wij vrijdag met zijn 3en op outreach, omdat Martine jarig is en gaan wij naar Mbita. Volgende week zaterdag gaan wij naar Lake Baringo en Bogoria waar wij hopelijk duizende flamingo’s, nijlpaarden en krokodillen kunnen spotten!!!!! 

De foto’s en video’s van deze week staan weer op de pagina’s! Leuk dat jullie nog steeds mijn verslagen lezen. 
 

Liefs Bente